จุมพิตอสุรี

จุมพิตของเขาหวานร้อนและซ่อนไว้ด้วยความร้ายกาจ

เพียงเพราะต้องการกำราบอสุรีตัวน้อยให้อยู่ใต้อาณัติ

เขาจะมอบจุมพิตร้อนเพื่อหล่อหลอมรักร้าย

และจะทุ่มเทใจกายเพื่อให้ได้ครอบครองจอมอสุรี...

+++

“อย่าฝันว่าจะได้เข้าพิธีแต่งงานกับผู้ชายอื่นถ้าไม่ใช่ฉัน

สิบห้าปีที่ฉันเฝ้ามอง เฝ้าดูแลเธอ 

ไม่มีวันที่ฉันจะยกเธอให้ใคร!” 

อสูรร้ายมาร์ติโนยืนยันคำพูดร้ายด้วยจุมพิตร้อน

กำราบอสุรีน้อยอย่างเลอมาน ราฟาเอลา คาสซาโนให้อยู่ใต้อาณัติ

“เรื่องอะไรฉันจะยอมให้คนอื่นคาบเธอไปกิน

ไม่มีวันซะหรอกเอลา! ไว้รอให้มีเด็กสักคนในท้องของเธอ

อยากรู้เหมือนกันว่าราฟาเอลจะทำยังไง”

+++

บทรักของเขาทั้งต้องการลงทัณฑ์ ทั้งแสดงความเป็นเจ้าของ

และทั้งที่เขาไม่ต่างจากอสูรร้าย...

ทว่าหัวใจของเธอกลับร่ำร้องแต่คำว่ารัก!!

แต่เมื่อว่าที่พ่อตาก้าวเข้ามาเป็นอุปสรรคของเส้นทางรัก

เขาและเธอจะพร้อมฝ่าฟันไปด้วยกันหรือไม่

            เพราะลูกน้องทำเรื่องผิดพลาดด้วยการนำเอารัดเกล้าของมารดาที่รักยิ่งกว่าอะไร

ขายทอดตลาดทั้งที่ควรจะเอาเครื่องเพชรอย่างอื่นขาย

ดังนั้น เลอมาน ราฟาเอลา คาสซาโน

จึงต้องตามทวงคืนมันสุดฤทธิ์ก่อนที่กำหนด 30 วันของมารดาจะมาถึง

            ดีนะที่ปาป๊าสุดที่รักพาหม่ามี้ที่เคารพรักไปเที่ยวฮันนีมูนกันที่รอบที่สามสิบ

ดังนั้นเลอมานเลยพอจะมีโอกาสได้ไปไฟต์กับไอ้แก่หัวงูอย่าง มาร์ติโน เลโอปาร์ตี

ที่ยึกยักไม่ยอมคืนรัดเกล้าให้เธอเสียที คิดแล้วอยากจะร้องไห้ ทำไมเด็กสาวยี่สิบกว่าๆ

ต้องมาถูกพูดจาแทะโลมจากตาแก่ที่อายุห่างกันเกือบสิบปีอย่างนี้ด้วยก็ไม่รู้!

            “ถ้าอยากได้คืนก็มาทวงเอาสิคุณหนูคาสซาโน…”

มาร์ติโนว่าอย่างเจ้าเล่ห์ พาให้คนตัวเล็กเดือดดาลแทบอกแตกตาย

            “คุณก็คืนมาซะสิมาร์ติน ฉันจะเอาเครื่องเพชรอื่นๆ ให้คุณไปก็ได้ แต่ขอล่ะ

รัดเกล้านั่นฉันอยากได้คืนจริงๆ มันเป็นของแม่ฉัน คุณไม่เข้าใจหรือยังไงนะ!!”

            พูดก็พูดด้วยภาษาอิตาลีแล้วนะ ทำไมตาแก่หัวงูหื่นๆ นี่ถึงไม่เข้าใจซะที

            “ก็มาเอาคืนสิ… มันอยู่บนเตียงของฉันนี่ไงเลอมาน…

อยากได้ก็เดินขึ้นเตียงแล้วก็หยิบมันไปสิ จะยากอะไร…”

          หนอยตาแก่นี่… ถือว่าเป็นคนรู้จักของบิดาแล้วจะมาทำเนียนหื่นใส่เธอได้ง่ายว่าใครๆ หรือยังไงกัน…

ไม่รู้รึไงเลอมานน่ะเป็นอสุรีนะ ตาแก่มาร์ติน!!