มารยาร้อยรัก

 "เขี้ยวเล็บที่ทำท่าว่าจะหมดไปของ กรวิชญ์ เกียรติกรวินทร์ ทายาทคนเดียวที่เหลืออยู่ของ “อาร์ตเพอร์ฟูม” มีอันต้องงอกกลับขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อได้เจอกับแม่เลขาฯ จอมยุ่งที่บิดาบังเกิดเกล้าส่งมาให้ แต่คนน่ารักก็หลบหลีกเก่งเสียจนเขาที่ตั้งใจจะเขมือบเธอลงท้องต้องกินแห้วเสียตั้งหลายครั้งหลายครา 

‘แต่อีกไม่นานหรอก เสือร้ายอย่างเขาจะจับแม่กวางน้อยอย่างเธอมาย่างกินให้ “อร่อยลิ้น” เชียว!’

รมิดา เจ้าของร้านดอกไม้คนสวยถึงกับต้องยกมือขึ้นกุมขมับอย่างปวดหัวเมื่อชีวิตพลิกผันให้มาเจอเสือโหยอย่าง กรวิชญ์ เข้าอย่างจัง ไอ้การจะทำให้เขาเป็นผู้บริหารที่ดีนั้น รมิดา บอกเลยว่าไม่ยาก! 

‘แต่ที่ยากคือการหลบเลี่ยงไม่ให้ถูกเสือร้ายอย่างเขาจับ “กิน” ต่างหากเล่า!’ 

“ฉันจีบเธออยู่ รู้ไว้ซะที่รัก!”

“เฮ้ย!” รมิดาผุดลุกขึ้นเอื้อมมือไปตะครุบปากเขา แก้มเธอร้อนผ่าว ไม่กล้าแม้แต่จะมองไปรอบตัว 

“พูดเบาๆ ก็ได้นี่” เธองึมงำบอกอย่างแสนอาย

“พูดเบาไม่มีใครเป็นพยานนี่” ชายหนุ่มยิ้มแป้น พร้อมทั้งยักคิ้วกวนประสาทเสียจนรมิดาตั้งรับไม่ทัน 

‘จะเปิดเผยไปไหนเนี่ยพ่อคุณ!’

“ฉันไม่ให้คุณจีบหรอก”

“ลองมาดูกันว่าเธอจะห้ามฉันยังไง!” "