มาเฟียร้อน ชุด The Dark of Mafia

"คุณจะจับหน้าอกฉันอีกนานไหมคะ" "จนกว่าจะถึงเวลาอาหารมื้อค่ำ" ซาฮาร่าถามประชด และคำตอบของกรีซมันต์ก็ทำเอาหญิงสาวเริ่มฉุน หน้าอกเธอไม่ใช่ของเล่นเสียหน่อย เขาจะนอนบีบเล่นอยู่แบบนี้นานถึงขนาดนั้น ไม่มีความเกรงใจกันบ้างเลยหรืออย่างไร "คุณกรีซมันต์คะ ฉันคิดว่า" "ไม่ต้องคิดน่าจะดีกว่านะ" หญิงสาวยังพูดไม่จบ ชายหนุ่มก็กล่าวสวนขึ้นมาก่อน เขามันคนน่าหมั่นไส้น่าทำร้ายร่างกายให้น่วม แต่ถ้าหากซาฮาร่ากล้าทำร้ายเขา อาจเป็นเธอเองนั้นละที่จะถูกเขาฟัดกลับมาจนน่วมทั้งตัว คนนิสัยไม่ดี เอาแต่ใจตัวเองชะมัด นึกอยากจะเย็นชาก็เย็น นึกอยากจะอารมณ์ร้อนก็เหวี่ยงใส่ พอนึกอยากหื่นกาม เขาก็สามารถทำมันได้หน้าตาเฉย จนเราหัวหมุนไปหมด "เลิกยุ่งกับตัวฉันสักครู่ได้ไหมคะ" กรีซมันต์ยุ่มย่ามกับร่างกายเธอ จนหญิงสาวหัวหมุน ไม่เป็นตัวของตัวเอง พอเธอเริ่มใช้สมอง ความร้อนจากฝ่ามือเขาที่สัมผัสกับผิวเนื้อเปลื่อยเปล่ามันก็กระตุ้นให้เธอระลึกถึงแค่จังหวะการเคลื่อนไหวปลายนิ้วอย่างช่ำชองซี่งกำลังกรีดกรายร่ายมนตร์เสน่หาอยู่บนเรือนกายหอมละมุน "ผมยังไม่มีเหตุผลที่ต้องทำแบบนั้น" คำตอบของเขาทำให้หญิงสาวนึกอยากลุกขึ้นแล้วหันไปฟาดมือใส่ใบหน้าของเขาสักทีสองที เธอไม่ได้แค่นึกหรอกหรือ ซาฮาร่ากะพริบเปลือกตา เมื่อเพิ่งรู้ตัวว่าเธอลุกพรวดขึ้นจากที่นอน ขยับตัวหันหน้าไปหาชายหนุ่มที่นอนตะแคงอยู่ ก่อนจะฟาดมือใส่เขาตามที่สมองนึกคิด เพียงแต่มือเธอเลือกที่จะฟาดลงบนต้นแขนแทนใบหน้าคมคาย "คุณไม่ให้เวลาฉันคิดบ้างเลย" "คุณมีเวลาคิดที่รัก มีเวลาอย่างเหลือเฟือ มีเวลาให้ใช้อย่างฟุ่มเฟือย แต่เฉพาะตอนที่ผมไม่ได้อยู่กับคุณเท่านั้น"

    กรีซมันต์  นิโคไล  ปาสคาร์ล  มหาเศรษฐีมาเฟียผู้เย่อหยิ่ง ทมิฬร้าย และไร้ซึ่งความอ่อนโยน หัวใจอันกร้าวแกร่งของเขายโสแม้กระทั่งกับความปรารถนาของตัวเอง นับตั้งแต่ได้มีโอกาสเป็นเจ้าของจุมพิตแรกตอนเธออายุสิบแปด เขาก็ยื่นมือเสนอตัวเป็นผู้ดูแล ซาฮาร่า  อาชาไนย  เมื่อหญิงสาวถูกว่าที่คู่หมั้นปฏิเสธการแต่งงานโดยไม่ยอมปริปากบอกเหตุผล เขาจำเป็นต้องป่าวประกาศให้โลกรู้ด้วยหรือว่า คนอย่าง กรีซมันต์ นิโคไล ปาสคาร์ล กำลังต้องการผู้หญิงคนหนึ่งจนแทบจะคลั่งตายถ้าไม่ได้เป็นเจ้าของเธอ!

กรีซมันต์ นิโคไล ปาสคาร์ล มหาเศรษฐีมาเฟียผู้เย่อหยิ่ง ทมิฬร้าย และไร้ซึ่งความอ่อนโยนหัวใจอันกร้าวแกร่งของเขายโสแม้กระทั่งกับความปรารถนาของตัวเอง นับตั้งแต่ได้มีโอกาสเป็นเจ้าของจุมพิตแรกตอนเธออายุสิบแปด เขาก็ยื่นมือเสนอตัวเป็นผู้ดูแล ซาฮาร่า อาชาไนย เมื่อหญิงสาวถูกว่าที่คู่หมั้นปฏิเสธการแต่งงานโดยไม่ยอมปริปากบอกเหตุผล เขาจำเป็นต้องป่าวประกาศให้โลกรู้ด้วยหรือว่า คนอย่าง กรีซมันต์ นิโคไล ปาสคาร์ล กำลังต้องการผู้หญิงคนหนึ่งจนแทบจะคลั่งตายถ้าไม่ได้เป็นเจ้าของเธอ "งอนเหรอ" "ไม่ได้งอนค่ะ" "ไม่ได้งอนก็ดี เพราะผมไม่ง้อ" หญิงสาวถูกจับพลิกให้หันหน้ามาหาเขา ซาฮาร่าถอนหายใจเมื่อริมฝีปากรุ่มร้อนเริ่มรังแกปากนุ่มละมุ่นของเธออีกแล้ว "กรีซ" "กลัวเหรอ" ใช่สิ เขามีประสบการณ์กับเพศตรงข้ามจนนับไม่ถ้วนแล้วกระมังในขณะที่เธอเพิ่งมีโอกาสใกล้ชิดบุรุษถึงขนาดนี้กับเขาคนเดียวเท่านั้น หญิงสาวก็ย่อมต้องหวาดกลัวอยู่แล้ว แต่เธอก็ยังฉลาดพอที่จะไม่พูดหาเรื่องเดือนร้อนให้ตัวเอง "ไม่ตอบโต้เหรอ" "ตอบโต้ ฉันก็แพ้คุณอยู่ดีนี่คะ" "เริ่มฉลาดขึ้นมาบ้างแล้วนี่" น้ำเสียงเอื่อยเฉี่อยของกรีซมันต์กลับกระตุ้นให้ซาฮาร่ามีโทสะง่ายดายยิ่งกว่าเสียงเย็นชาไร้ความรู้สึกของเขาเสียอีก ผู้ชายคนนี้คิดจะยั่วโมโหเธอไปถึงเมื่อไรกัน "แล้วเมื่อก่อนฉันเป็นยังไงคะ" "โง่เขลาและงี่เง่า ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่" "ผู้ชายปากร้าย" "คุณคงต้องยอมรับให้ได้ เพราะคุณเลือกผมด้วยตัวของคุณเอง"