เถารัก

เมื่อน้องสาวต่างราชสกุลตัวนุ่มนิ่มที่เขาเฝ้าถนอมมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก จู่ๆ ก็มาถูกผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้แย่งไป! ถามหน่อยว่าใครที่ไหนมันจะไปยอม! แม้ตัวเขาจะเคยออกปากไล่ยายตัวเล็กไปไกลๆ ดุว่าให้เลิกทําตัวติดหนึบพี่ชายอย่างเขาได้แล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาดุเขาไล่แล้วจะยอมยกให้คนอื่น!

"พี่นุเป็นคนไล่ก้านเอง แล้วพี่นุจะมายุ่งกับก้านทําไมคะ!" คุณชายภานุเขม้นมองหญิงสาวก่อนกระชากร่างน้อยมาชิดตัว “เดี๋ยวนี้กล้าเถียงพี่เหรอ! เด็กอกตัญญ! จําไม่ได้แล้วหรือไงว่าใครเป็นคนเลี้ยงเรามา!" "ปล่อยนะคะ! คนที่เลี้ยงก้านมาก็คุณพ่อคุณแม่ก้านสิ!” "ใช่เหรอ! เราจําไม่ได้เหรอว่าอาดลกับน้าก้อยไม่เคยมีเวลาว่าง ต้องส่งเรามาให้ที่วังนรังสรรค์ดูแลทุกเย็น! ทีนี้จําได้ไหมว่าใครเป็นคนช่วยป้อนนมให้เรา แถมยังต้องนอนตบตูดให้หลับด้วย! แล้วยังมีอีก ตอนเข้าโรงเรียนอนุบาลวันแรก ใครเป็นคนเปลี่ยนกางเกงในให้ตอนเรานอนฉี่แตก! ใครปวดฉี่เมื่อไรก็ต้องวิ่งมาหาพี่! ใครขี้แตกใส่กางเกงในก็ต้องวิ่งมาหาพี่! กระเป๋านักเรียนพี่มีแต่กางเกงในของเราเพราะต้องเตรียมเอาไปเปลี่ยนให้! ไหนลองพูดมาใหม่ซิว่าที่เราโตจนเถียงฉอดๆ ได้ขนาดนี้เพราะใครเลี้ยงมา!”