เพราะรักร้อยดวงใจ

ทันใดนั้นดวงตาคู่คมก็ต้องเบิกกว้างขึ้นท่ามกลางความมืดสลัว เมื่อสิ่งที่พบคือดวงหน้าสวยหมดจดซึ่งอยู่ห่างกันแค่คืบ ผู้หญิงคนนี้! ขอให้ได้ใกล้ ลำบากยังไงก็เอาใช่ไหมเนี่ย ชายหนุ่มเกลี่ยยิ้มบางๆ อดไม่ได้ที่จะ...ขยับเข้าไปใกล้ร่างบางระหง ที่คู้กายนอนหนุนแขนต่างหมอนขึ้นอีกนิด ดวงหน้าสวยยังคงหลับตาพริ้ม ผ่อนลมหายใจเป็นช่วงสม่ำเสมอ และ...หลับสนิท นี่เจ้าหล่อนคงไม่รู้สักนิด ใบหน้าเขาตอนนี้ ก็ห่างเพียงแค่...ลมหายใจกั้น มันน่าทึ่งสักเพียงไหนกับสิ่งที่เรียกว่าความรักและผูกพัน