love me, please...เพียงรักฝากใจ

หลังจากน้องสาวสุดรักสุดหวงแต่งงานกับอดีตคู่ปรับ ไร่สับปะรดจึงเหลือเพียง
ญาณากรกับย่าจันทร์ ถึงจะเงียบเหงาไปสักหน่อย แต่ก็สุขสงบดี
แต่แล้วจู่ๆ วันหนึ่งไอ้เจ้าพระเอกลิเกหน้ามนคนน้ำเน่าซึ่งผันตัวไปเป็นดาราจอแก้วที่เมืองกรุง
ก็พาคนในอดีตมาหาเขา คนที่เขาพยายามลบออกจากความคิดคำนึง คนที่เคยทำให้เขาเจ็บ
จนแทบไม่เป็นผู้เป็นคน คนที่เจ็ดปีผ่านไป...เขาก็ยังไม่หมดรักเธอเสียที

ถึงอาภารวีจะชี้แจงเรื่องราวและเพียรง้อแค่ไหน แต่คนอย่างเขาเจ็บแล้วจำ
แถมยังเจ้าคิดเจ้าแค้นเป็นที่สุด ทำเอาเหล่าผู้ชมที่คอยลุ้นทนไม่ไหวต้องสมคบคิดวางแผน (น้ำเน่าสุดๆ)
ให้คนปากแข็งเลิกเล่นตัวเสียที ลมรำเพยซึ่งเป็นตัวตั้งตัวตีอดสงสัยไม่ได้ว่าจบงานนี้
เขาจะได้รับคำชมหรือถูกกระทืบจมดินกันแน่

“โอ้องค์อินทร์ ที่ลมรำเพยทำลงไปทั้งหมดก็ด้วยใจรักและปรารถนาดีต่อพี่เสือโคร่งทั้งนั้น (อั๊น อั๊น อั๊น...)”