เรียกข้าว่า 'เครื่องบรรณาการ ชิ้นที่ 31257' ก็แล้วกัน เล่ม 2

นางคือสตรีที่ปรากฏตัวท่ามกลางวังหลวงในฐานะ ‘บางสิ่ง’ ที่ติดมากับไหบรรณาการ

นางคือสตรีผู้ปิดปังดวงตาด้วยเส้นผมรุงรังน่ากลัว

การปรากฏตัวของนางนั้นเต็มไปด้วยปริศนา

แคว้นที่นางจากมามิมีจารึกหลงเหลือในแผนที่

ไม่มีใครทราบถึงตัวตนที่แท้จริงของนาง

ไม่มีใครล่วงรู้ถึงเจตนาที่ซ่อนเร้นของนาง

ทว่า.... เรื่องพวกนั้นผู้ใดสนใจกันเล่า?!

เพราะหากให้เลือกระหว่างไหบรรณาการกับนางสตรีอัปลักษณ์วิปลาสผู้นี้

เชื่อได้เลยว่าบุรุษสติดี แม้แต่ขันทีทุกคนย่อมเลือกไหมากกว่านางเป็นแน่

เพราะไหที่มากับนางยังมีทรวดทรงที่น่าปรารถนาตบแต่งเป็นภริยามากกว่านางเสียอีก!!



ริมฝีปากที่มิถูกเส้นผมปิดปังเช่นดวงตาเผยรอยยิ้มกว้าง

“เช่นนั้น เรียกข้าว่า ‘เครื่องบรรณาการชิ้นที่สามหมื่นหนึ่งพันสองร้อยห้าสิบเจ็ด’ ก็แล้วกัน”