อนุยอดภรรยา 2

เพราะรักจึงมิอาจปล่อย แม้ว่าเจ้าจะลืมเลือน
เพราะรู้จึงต้องกระทำ แม้ว่าเจ้าอาจต้องเจ็บ
ความรักแม้หวานล้ำ ทว่าแฝงไปด้วยความเจ็บปวด หนึ่งบุรุษสูงศักดิ์ หนึ่งสตรีต่ำต้อย เมื่อวาสนานำพาให้พานพบ จุดจบคือเช่นไรมิมีใครรู้ สิ่งที่เขาต้องการคือนาง สิ่งที่นางต้องการคือหลุดพ้นจากพันธนาการแห่งชนชั้น แม้ไม่ได้ แต่อย่างน้อยขอเพียงมีชีวิตที่สงบสุขพอ

มือหนาปล่อยมือบาง น้ำตาไหลริน หัวใจดั่งถูกกระชากออกไปทิ่มแทงครั้งแล้วครั้งเล่า
“ข้ารู้ว่าผิดต่อเจ้าเสมอมา”
ท่านไม่เคยผิดต่อข้า
“ข้าทำร้ายเจ้า”
ท่านแค่เพียงปกป้อง
“ข้าไม่คู่ควรกับเจ้า”
ข้าต่างหากไม่คู่ควรกับท่าน
“ทว่าหัวใจของข้ามีเพียงเจ้า”
หัวใจข้ามีเพียงท่านเช่นกัน มือบางเช็ดน้ำตาที่ไหลริน “อย่าพบหน้ากันอีกเลยเจ้าค่ะ นอกจากเวลาอยู่กับลูก”
แค่นั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับข้า เขาพยักหน้าเบา ๆ