กุ้ยเฟยขี้นินทา เล่ม 2

 เธอคนนี้ ‘กุ้ยเฟย’ลือกันว่าใต้หล้านี้ จะหาหญิงใดมั่นคงในรักเทียบเท่ากุ้ยเฟยเป็นไม่มีความรักของนางแว่วหวานดุจเสียงลม มั่นคงยิ่งภูผา อุ่นละมุนกว่าแสงแดดในยามเช้ายืนหยัดเคียงข้างฮ่องเต้ที่ประชาราษฎร์ล้วนสาปแช่งแต่นางหาได้ใส่ใจ เพราะนางคือรักเดียว รักแท้ ที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป

   เขาคนโน้น ‘เกาจิ้น’เพื่อขึ้นครองบัลลังก์ ฮ่องเต้เกาจิ้นหักหลังบิดา สังหารพี่น้องแม้แต่ฟ้าดินได้ยินชื่อเขายังปวดใจ ถึงกับส่งสายฟ้าฟาดลงกลางม้าศึกที่เขาควบฝ่าสายฝนแต่คนเลว แม้แต่นรกยังไม่ต้องการเขา—ไม่ตาย

 แล้วมันทำไม?กองทหารม้าคุ้มกันฮ่องเต้ที่บาดเจ็บสาหัสเข้าสู่วังหลวง พวกรู้ดีรีบส่งข่าวไปตำหนักของกุ้ยเฟยนางถลามาเฝ้าดูพระอาการราวกับนกน้อยปีกหัก ร่ำไห้ใจจะขาดเกาจิ้นเห็นดังนั้นพลันรู้สึกหวั่นไหว ยื่นมือลูบแก้มเนียนนุ่มของนาง “เราไม่เป็นไร เจ้าไม่ต้องห่วง”แต่หูกลับได้ยินเสียงแว่วตอบกลับ ‘ไอ้ลูกหมา ใครห่วงกัน’เกาจิ้นตะลึงค้าง มองกุ้ยเฟยที่กำลังช่วยประคองอยู่ด้านข้าง ริมฝีปากนางปิดสนิท มิได้พูดสิ่งใดแล้วเมื่อครู่... ใครพูด?