รักเล่ห์เสน่หา

“โอ้ย ว้าย”
“ก็เจ็บน่ะสิถามได้ ส่งมือมาสิ เร็วๆฉันรีบนะคุณ” เขาก็ส่งมือให้แต่โดยดีแบบงงๆ เธอรีบจับมือเขา แล้วดึงเพื่อช่วยตัวเองให้ลุกขึ้น
“ฮ้าเรียบร้อย ขอบคุณนะคะ” เธอส่งยิ้มหวานให้เขา แล้วหันหลังวิ่งไปเพียงไม่ถึงห้าก้าว เธอก็วิ่งกลับมา ดึงรองเท้าของเธอที่เขาถืออยู่ออกมา
“ขอรองเท้าด้วยนะคะ มิสเตอร์ ขอบคุณ ฟอด” เธอเขย่งปลายเท้าขึ้น หอมแก้มเขาทีหนึ่งแล้วรีบวิ่งไปทันทีเขายืนอึ้งอยู่สักพักกำลังจะหันกลับก็เห็นหญิงสาวคนเดิมวิ่งกลับมาอีกครั้ง เลยหน้าเขาไป หยุดอยู่หน้าประตูหนึ่งเธอก้มลงใส่รองเท้ายืนจัดเสื้อผ้า ผม ให้เข้าที่ แล้วหันมาส่งยิ้มพิมพ์ใจ ยั๊กคิ้วให้เขาเป็นของแถมอีกด้วย แล้วเดินเข้าไปในห้องนั้นอย่างสง่างามเปลี่ยนเป็นคนละคนกับหญิงสาวที่วิ่งมาชนเขาได้อย่างอัศจรรย์ เขาอดที่จะยิ้มกับเปิ่นความน่ารักของเธอไม่ได้ ผู้หญิงอะไรไม่เคยพบเคยเจอมาก่อน น่ารัก สดใส ทำให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะไปเลย