จำนวนชิ้น | ส่วนลดต่อชิ้น | ราคาสุทธิต่อชิ้น |
{{(typeof focus_pdata.price_list[idx+1] == 'undefined')?('≥ '+price_row.min_quantity):((price_row.min_quantity < (focus_pdata.price_list[idx+1].min_quantity - 1))?(price_row.min_quantity+' - '+(focus_pdata.price_list[idx+1].min_quantity - 1)):price_row.min_quantity)}} | {{number_format(((focus_pdata.price_old === null)?focus_pdata.price:focus_pdata.price_old) - price_row.price,2)}} บาท | {{number_format(price_row.price,2)}} บาท |
คงเหลือ | ชิ้น |
จำนวน (ชิ้น) |
- +
|
ซื้อเลย หยิบลงตะกร้า ซื้อเลย หยิบลงตะกร้า คุณมีสินค้าชิ้นนี้ในตะกร้า 0 ชิ้น
|
|
|
|
คุยกับร้านค้า | |
{{ size_chart_name }} |
|
หมวดหมู่ | Light of Love |
สภาพ | สินค้าใหม่ |
เพิ่มเติม | |
สภาพ | สินค้ามือสอง |
เกรด | |
สถานะสินค้า | |
ระยะเวลาจัดเตรียมสินค้า | |
เข้าร่วมโปรโมชั่น | |
ข้อมูล |
น้ำหนัก
บาร์โค้ด
ลงสินค้า
อัพเดทล่าสุด
|
รายละเอียดสินค้า |
เฟดเดอริก โดรอเรท เพลย์บอยระดับตัวพ่อหมายมั่นจะใช้ช่วงหยุดยาวในเทศกาลคริสต์มาส เพื่อที่จะละลายทรัพย์ที่มีไปกับสุราและนารีให้หนำใจ แต่แล้วทุกสิ่งทุกอย่างที่วาดฝันเอาไว้ ก็พังทลายไม่เป็นท่า เหตุเพราะไอ้เด็กตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่แม่มันจับแต่งตัวใส่ชุดซานตาครอสซะน่ารัก แล้วเอาใส่ตะกร้ามาวางทิ้งไว้หน้าประตูบ้านพักของเขา พร้อมกับข้อความระบุว่า นี่คือไอ้จอร์จลูกชายของมึง ไอ้ผู้ชายเฮงซวย!
ปฏิบัติการตามหาแม่ของลูกจึงเริ่มขึ้น ท่ามกลางความฮา รั่ว บ้าๆ บอๆ จนกรามค้าง! “ฉันกำลังฝันเหรอคะ” “อืม…” เฟดเดอริกครางรับขณะกำลังชื่นชมปทุมถัน ที่เขาแอบมอง แอบชื่นชมมานานหลายวัน แต่ไม่มีโอกาสเข้าถึงเนื้อถึงน้ำขนาดนี้ แล้วเขาก็ต้องสะดุ้งเมื่อฝ่ามือเล็กๆ เหวี่ยงเข้ามาทักทายใบหน้าหล่ออย่างจัง เพี๊ยะ! “เจ็บไหม” เจ้าของมือตบ ถามเสียงซื่อ หน้าตาท่าทางของเธอเหมือนคนครึ่งหลับครึ่งตื่น ทำให้เฟดเดอริกเริ่มนึกสนุก “อู๊ย! ไม่เจ็บ ไม่เจ็บเลย” “งั้นก็ฝันจริงๆ สินะ” เธอสรุปเบาๆ ไม่ทันเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของคนตัวโต “ใช่! ฝัน!” เขายืนยันเสียงดัง ให้ดูจริงจัง น่าเชื่อถือ แล้วก็แอบกลั้นหัวเราะ ไม่นึกเลยว่า ความง่วงจัดจะทำให้แม่ของลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเป็นไปได้ถึงเพียงนี้ ‘เอ…หรือว่าเธอจะเป็นไข้วะ’ เฟดเดอริกทดสอบสมมุติฐานของตนเองด้วยการวางมือลงไปบนหน้าผากของเธออย่างรวดเร็ว ก่อนจะถูกเธอดึงมือออก แล้วย้ายมาแนบแก้มนุ่มแทน “กี่โมงกี่ยามแล้วคะเนี่ย” “ตีห้า” เขาตอบออกไป แล้วเลื่อนลงมาที่หน้าอกหน้าใจไซซ์เบ้อเริ่มของเธอ ซึ่งจากการลอบสำรวจมาหลายครั้งแล้ว ทำให้รู้ว่า นี่คือของแท้แม่ให้มา และมันทำให้เขาภูมิใจนัก “เหลือเวลาอีกสองชั่วโมงสินะ” “ครับ?” เขาเงยหน้ามองคนสวยอย่างไม่เข้าใจว่าเหตุใดเธอต้องทำหน้าเคร่งเครียดอย่างนั้น ปกติเธอก็ตื่นนอนตอนเจ็ดโมงเช้าเป็นประจำ ไม่เห็นจะมีอะไรให้น่ากังวล “จะพอไหม” “หืม…” “คือว่า เราจะ…รักกันพอไหมคะ” คนสลึมสลือพูดออกมาแล้วก็หน้าแดง จมูกแดง เขินอาย แต่มือกลับเอื้อมไปสัมผัสแตะต้องร่างกำยำอย่างอยากรู้อยากลอง “อ้อ! พอ! ถมเถไป” จบคำของเขา สาวขี้เซาก็อมยิ้ม ก่อนจะออกแรงผลัก แล้วสลับตำแหน่งกัน “ถ้าอย่างนั้นพี่ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวงานนี้น้องทำเอง!” ![]() |
เงื่อนไขอื่นๆ |
|
Tags |