จำนวนชิ้น | ส่วนลดต่อชิ้น | ราคาสุทธิต่อชิ้น |
{{(typeof focus_pdata.price_list[idx+1] == 'undefined')?('≥ '+price_row.min_quantity):((price_row.min_quantity < (focus_pdata.price_list[idx+1].min_quantity - 1))?(price_row.min_quantity+' - '+(focus_pdata.price_list[idx+1].min_quantity - 1)):price_row.min_quantity)}} | {{number_format(((focus_pdata.price_old === null)?focus_pdata.price:focus_pdata.price_old) - price_row.price,2)}} บาท | {{number_format(price_row.price,2)}} บาท |
คงเหลือ | ชิ้น |
จำนวน (ชิ้น) |
- +
|
ซื้อเลย หยิบลงตะกร้า ซื้อเลย หยิบลงตะกร้า คุณมีสินค้าชิ้นนี้ในตะกร้า 0 ชิ้น
|
|
|
|
คุยกับร้านค้า | |
{{ size_chart_name }} |
|
หมวดหมู่ | Light of Love |
สภาพ | สินค้าใหม่ |
เพิ่มเติม | |
สภาพ | สินค้ามือสอง |
เกรด | |
สถานะสินค้า | |
ระยะเวลาจัดเตรียมสินค้า | |
เข้าร่วมโปรโมชั่น | |
ข้อมูล |
น้ำหนัก
บาร์โค้ด
ลงสินค้า
อัพเดทล่าสุด
|
รายละเอียดสินค้า |
“จำเอาไว้นะสิตางค์ นี่คือการตีตราจองของฉัน” เขาเหยียดตัวขึ้นตรง หลังจากก้มลงไปชิมความหวานจนพอใจ และในขณะที่ออกคำสั่งอยู่นี่ มือของเขาก็ช่วยขยับ จับ แต่ง เครื่องแต่งงานของเจ้าสาวคนงามให้เข้าที่ ช่ำชองเสียจนน่าอัศจรรย์ใจ
“สีหน้า ท่าทางอย่างนี้ คงชอบล่ะสิ” เขาเอ่ยถามเสียงทุ้มเมื่อเห็นว่าเธอยังคงยืนนิ่งงันอยู่กับที่ และได้ผลเมื่อเสียงของเขาทำให้เธอหลุดจากภวังค์ ทันใดนั้นนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มของเธอก็เจิดจ้าด้วยความโกรธ ข้อมือเล็กตวัดขึ้นสูง หมายจะจู่โจมใบหน้าครึ้มไรหนวดของเขา “ตบเลยสิ ถ้าเธอคิดว่าจะตบฉันได้ฟรีๆ” ราเมศโน้มใบหน้าลงมาลงมาเล็กน้อยเพื่อให้เธอทำร้ายเขาได้สะดวก ทว่าสิตางค์กลับชะงักงันไป เพราะสายตาของเขานั้นบ่งบอกว่า เขาจะจัดการกับเธออย่างเด็ดขาดแน่ หากเธอแตะเขาแม้แต่ปลายก้อย “คนสารเลว อ้อนเกลียดคุณ!” “นั่นแหละคือสิ่งที่ฉันต้องการ แต่เอ…ถ้าว่าที่สามีเธอได้เห็นรอยสัมผัสของฉันบนตัวของเธอ เธอจะอธิบายกับเขาอย่างไรหรือสิตางค์” “รอย รอยอะไร” สิตางค์ทำหน้างุนงง เพราะเมื่อครู่ เธอมัวแต่ตกอยู่ในภวังค์ จึงไม่ทันเห็นว่า ราเมศทำอะไรบนเนินอกอวบอิ่ม ขาวผ่องของเธอบ้าง “ที่หน้าอกของเธออย่างไรล่ะ ดูสิ ว่าฉันทำอะไรเอาไว้” จบคำของเขา สิตางค์ก็หันหลัง เดินเข้ามุม เพื่อสำรวจเนินอกของตนทันที แล้วเธอก็ต้องนิ่วหน้า กับรอยแดงๆ ที่ปรากฏเด่นชัด สักพักไออุ่นของราเมศก็โอบรอบกายเธอ เมื่อเขาขยับเข้ามาใกล้และกอดเธอจากด้านหลัง “อุ๊ย! คุณราม ปล่อยอ้อนนะ” “ได้เวลาแล้วล่ะ ป่านนี้ทุกคนคงรอเจ้าสาวลงไปร่วมงาน แต่แปลกนะทำไมเจ้าบ่าวของเธอถึงไม่มารับลงไปด้วยกันนะ” เขาขบเม้มใบหูขาวผ่องของเธอเบาๆ แล้วตามด้วยการสูดกลิ่นกายหอมที่ไหล่เนียน ก่อนจะหมุนเธอมาเผชิญหน้า แล้วจึงผละออกอย่างง่ายดาย “ออกไปเสีย ออกไปมีความสุขเสียให้พอ เพราะต่อไปในอนาคตอันใกล้นี้ เธออาจจะไม่ได้เข้าใกล้คำว่าความสุขอีกเลย” ![]() |
เงื่อนไขอื่นๆ |
|
Tags |