จงใจให้รัก

รักเด็กไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะเด็กแสบอย่าง ตมิสา ที่มุ่งมั่นจะโสดแบบสุขสันต์ จะอยู่บนคานอย่างสง่างาม เดือดร้อนคนที่เฝ้าฟูมฟักทะนุถนอมรอวันให้เธอเติบโตด้วยใจจดจ่อ แต่รอแล้วรอเล่าก็ดันมีเค้าว่าจะได้แห้วมารับประทาน ยิ่งรอตัวเขาเองก็ยิ่งแก่ ตุลย์ จึงต้องทำอะไรสักอย่าง...

แน่นอนว่า เขากับเจ้าแตนตัวน้อยรู้จักกันมาทั้งชีวิต มีหรือจะไม่รู้วิธีพิชิตใจ กับคนงกก็ต้องใช้เงินล่อ อยากเป็นพ่อของลูกเธอก็เลยต้องโชว์ป๋า เปย์ไม่อั้น!

“จะเอาเงิน! พี่ตุลย์ต้องโอนเข้าบัญชีให้แตนเลยด้วย! อย่าคิดเบี้ยวแตนนะ นี่แน่ะๆ”

สาวน้อยแหวเสียงแหลมพร้อมกับหยิกหมับเข้าที่ท่อนแขนของคนเป็นพี่ เป็นตายยังไงก็ไม่ยอมเสียเปรียบเรื่องแบบนี้เด็ดขาด

“โอ๊ย! รู้แล้ว ยายงก ยายมหาสมุทร ยายเด๊ดซี!”

“แตนไม่ใช่เด๊ดซีนะ!” ตมิสาเถียงหน้าดำหน้าแดง

“ทำไมจะไม่ใช่”

ตุลย์โต้กลับก่อนจะใช้นิ้วจิ้มๆ ลงไปบนผิวเนื้อนวลแบบไม่เบานัก จากนั้นก็ดึงมือกลับมาพร้อมกับทำท่ามองปลายนิ้วที่ใช้จิ้มเธอเมื่อสักครู่ พร้อมกับทำเสียงล้อเลียน

“ดูสิ มีแต่เกลือ”

“กรี๊ดดด! ไอ้พี่ตุลย์ ตายซะเถอะ คนนิสัยไม่ดี แตนไม่คุยกับพี่ตุลย์แล้ว โป้ง!”

เจ้าแม่เกลือเคืองอย่างหนัก ชะโงกร่างข้ามเกียร์รถไปทุบตีคนเป็นพี่ที่นั่งอยู่เบาะข้างๆ แบบเอาเป็นเอาตาย

“ถ้าโป้ง พี่จะไม่โอนเงินเข้าบัญชีให้นะ”

ได้ผลอย่างที่คาดไว้เพราะคนงกหันขวับกลับมาอย่างว่องไว

“ถ้าไม่โอนพี่ตุลย์จะโดนหนักกว่าเมื่อกี้”