อุ่นรักกลางลมหนาว

ยิ่งขัดก็ยิ่งต้าน ยิ่งห้ามก็ยิ่งยุ เมื่อหนุ่ม สรัล เริ่มมอง บะหมี่สาวน้อยบ้านตรงข้ามเกินกว่าน้องสาว "พี่แอบมองบะหมี่มาตลอด แต่ไม่

กล้าพูดไม่กล้าบอกเพราะบะหมี่ยังเด็ก แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว บะหมี่โตพอที่จะให้พี่ดูแลได้ทั้งตัวและหัวใจ" ชายหนุ่มลดมือลงโอบเอว

บาง ก่อนรั้งเธอให้แนบชิดมากยิ่งขึ้น ...แย่แล้ว สาวน้อยจะทำอย่างไร ถึงขนาดนี้ใครก็หยุดเขาไม่ได้ ยกเว้นเตี่ยของบะหมี่ที่ตั้งป้อม

เป็นศัตรูบ้านของสรัลมาตลอด ทางเลือกของหัวใจจึงเหลือแต่..."ไอ้ไม้ สู้โว้ย..."