ยั่วเย้าแม่ทัพให้เผลอกาย ชุด กระตุกหนวดแม่ทัพ

จักรพรรดิถูกโค่นอำนาจ บ้านเมืองไม่สงบ นอกวังและเมืองหลวงโกลาหล
ฮวาชุนซินจำต้องระหกระเหินและลี้ภัยมายังเมืองที่ห่างไกล
นางหาเลี้ยงชีพด้วยการเขียนภาพวังวสันต์...ภาพอภิรมย์รักระหว่างชายหญิง
และหอตำราเลิศที่เลื่องลือเรื่องหนังสือภาพวังวสันต์แห่งนี้ก็เป็นของนาง
ผู้คนต่างคาดเดาว่าใครกันคือผู้ที่วาดภาพเหล่านี้
บ้างเดาว่าเป็นขุนนางแก่บ้าตัณหา บ้างเดาว่าเป็นบัณฑิตตกอับ
แต่ใครจะรู้ว่าความจริงนั้นผู้ที่วาดผลงานเหล่านี้กลับเป็นสตรีโฉมสะคราญผู้หนึ่ง
ทว่าต่อให้เชี่ยวชาญการวาดการเขียนเพียงใด นางก็มาถึงทางตันได้
เมื่อคลังภาพใบหน้าบุรุษในสมองนางหมดลง ใบหน้าเดียวที่นางคิดถึงขึ้นมาก็คือ ‘กวนหยาง’
แต่แม่ทัพปกปักทักษิณผู้เชี่ยวชาญในการศึกผู้หนึ่งมีหรือจะยอมให้นางวาดภาพตนเองโดยง่าย
นางจึงต้องใช้คำพูดและแผนการที่หลากหลายเพื่อ ‘ยั่วเย้า’ ให้เขา ‘เผลอกาย’ เข้าสักวัน!