เจาเหยา ใครว่าโลกนี้ไม่มีผี เล่ม2 (จบ)

ข้าเป็นมาร จอมมารผู้ขึ้นชื่อว่าเหี้ยมโหดมานานนับศตวรรษ
จอมยุทธ์ฝ่ายธรรมะที่เคยคิดกำจัดข้า
ต่างพากันแปรสภาพเป็นเศษซากใต้ผืนดินไปแล้วไม่รู้กี่ศพต่อกี่ศพ
แต่ข้ายังคงมีชีวิต ซ้ำยังใช้ชีวิตอย่างเปี่ยมสุขและสนุกสุดๆ อีกด้วย
แต่เมื่อข้าคิดว่าตนเองกำลังจะก้าวขึ้นสู่จุดที่สูงที่สุดของชีวิตแล้วนั้น
ข้ากลับตาย!
ถูกเจ้าเด็กต่ำตมผู้มีหน้าที่เฝ้าประตูสำนักของตัวเอง…ฆ่าตาย

นี่คือเรื่องราวของผีขี้อาฆาตที่จะทำให้คุณฮาท้องคัดท้องแข็งไปกับนาง
ก็ใครใช้ให้ตอนที่มีชีวิตอยู่นางไม่รู้จักทำบุญทำทานกร่างไปทั่วเล่า
พอตาย...แม้แต่จะหาคนมาเผากระดาษเงินกระดาษทองให้ยังไม่มี!

ผีสาวคิดมาก... อดีตนางมารผู้ยิ่งใหญ่จึงตายตาไม่หลับ
เอาแต่ลอยวนเวียนไปมาหน้าป้ายหลุมศพของตัวเอง
กิจวัตรประจำวันของนางก็คือ สาปแช่ง...สาปแช่ง แล้วก็สาปแช่ง
เจ้าหนุ่มม่อชิงศิษย์ทรยศที่ทำให้นางตาย

เมื่อวันหนึ่งโอกาสแก้แค้นหลุดมาถึงมือ
มีหรือคนที่ชั่วร้ายที่สุดในใต้หล้าอย่างนางจะไม่ตะครุบไว้
จุ๊ๆ เจ้าอัปลักษณ์... คนอย่างเจ้า ร้อยไม่ควรพันไม่ควร
กระตุกหนวดมังกรหลับอย่างข้า!