ปี้หู่ตัวร้ายกับองค์ชายมังกร

โปรโมชั่นท่องเที่ยวแสนถูกที่ เกตุมุกดา ตั้งใจว่าจะพาตัวเองไปพักผ่อนให้หายเบื่อกลับทำให้เธอได้ทะลุมิติไปอีกโลกหนึ่ง นั่นคือเมืองจีนในยุคต้าถัง พาเธอดำดิ่งลงไปสู่ก้นสมุทรวังบาดาล เรื่องป่วนๆ จึงตามมาเมื่อหญิงสาวดันไปแตะต้องไข่มุกวิเศษของ องค์ชายมังกร เจ้าแห่งทะเลเป๋ยไห่

‘ปี้หู่’ คือชื่อใหม่ที่เขาตั้งให้ แถมยังต้องไถ่โทษด้วยการรับหน้าที่พาตัวสนมบรรณาการขององค์ชายมังกรที่หนีไปวังหลวงกลับมายังวังบาดาลให้ได้ เพื่อแลกกับลมหายใจของเธอเอง ไม่เพียงเท่านั้น ปี้หู่ยังต้องรบรากับเหล่าสนมขององค์ชายมังกรที่ต้องการเขี่ยเธอให้พ้นทางจากการเป็นชายา ทั้งที่ไม่เคยถามเธอสักคำ ว่าเธออยากได้ตำแหน่งชายาขององค์ชายหลายพันปีนี่หรือไม่!
“องค์ชายก็มีไข่มุกแก้วแหวนล้ำค่าเยอะแล้ว ข้าขอหยกชิ้นเดียวคงไม่ว่ากันนะ”
“ข้าไม่ว่าเจ้าหรอก” เกตุมุกดาตอบแทนเองแล้วก็หัวเราะเอง หลงยุคมาทั้งทีจะเครียดทำไม ถือว่ามาทัวร์ฟรีก็แล้วกัน
หญิงสาวยิ้มอย่างอารมณ์ดี พาตัวเองก้าวลงไปในอ่างอาบน้ำแล้วนอนแช่อย่างมีความสุข มือก็คลึงป้ายหยกเล่น แต่แล้วจู่ๆ ถังน้ำก็มีระลอกคลื่นแปลกประหลาดไหวกระเพื่อม ราวกับมีอะไรดำผุดดำว่ายปานจะแทรกระลอกน้ำขึ้นมา แล้วต้องเบิกตากว้าง ไม่ทันได้หนีออกไปจากถังน้ำเมื่อเห็นว่ามีเงาร่างปรากฏขึ้นมา
“องค์ชาย ทะ...ท่าน มาได้ยังไง”
“เจ้า...” หลีฉีเองก็หาเสียงตัวเองไม่เจอ ไม่คิดว่าตัวเองจะมาโผล่ในถังน้ำใบเดียวกับเกตุมุกดา เขาคิดถึงนางส่วนหนึ่งเพราะต้องการมาถามหาป้ายหยก และได้รับกระแสจิตของนางด้วยส่วนหนึ่งจึงมาหา แต่คิดไม่ถึงว่าจะมาเจอนางในถังอาบน้ำ
“เจ้าคิดถึงเราในสถานที่เช่นนี้ได้ยังไง”
“ท่านต่างหากที่มาได้ยังไง หม่อมฉันไม่ได้คิดถึงท่านสักหน่อย แล้วทำไมถึงมาโผล่ในถังน้ำของหม่อมฉันได้ ทำไมไม่มาให้ดีกว่านี้”
“แล้วเจ้านึกว่าข้าอยากอยู่กับเจ้าในสภาพเช่นนี้นักรึไง ต่อไปเจ้าห้ามคิดถึงข้าในที่แบบนี้อีกเด็ดขาด ข้าจะมาหาเจ้าได้เฉพาะที่มีน้ำอยู่เท่านั้น และข้าต้องมาหาเจ้าอีก เพราะเจ้าติดหนี้ข้าไว้หลายเรื่อง เจ้าจำไว้ให้ดีปี้หู่” หลีฉีว่าก่อนเงาร่างจะค่อยๆ หายไป เกตุมุกดายังตะลึง กว่าจะหาคำบริภาษทันหลีฉีก็หายไปแล้ว
“อะไรกัน เป็นมังกรถ้ำมองแล้วยังมีหน้ามาว่าเราอีก อย่าให้มีโอกาสนะ จะเอาคืนให้สาสมเลย”