กังหันเสน่หา

"คุณพาฉันไปไหนนี่คุณภาส" เอ่ยถามอย่างตกใจ เหลียวมองไปว้ายขวาอย่างเลิ่กลั่ก "ไม่พาไปฆ่าไปแกงหรอกน่า อย่างเธอยังใช้ทำประโยชน์ได้อีกเย่อะ" สายน้ำผึ้งถึงกับทำเสียงแง่งๆ คล้ายสัตว์คำราม "แล้วคุณจะพาฉันไปไหน" "เดียวถึงก็รู้เอง แต่ตอนนี้...ถ้าอยากยั่วฉันละก็ เอาไว้ตอนที่เราอยู่กันสองต่อสองในห้องนอนหรือห้องน้ำดีกว่าไหม ฉันยอมให้เธอยั่วจนลุกเป็นไฟเลยล่ะ" 'บ้าจริง พลาดจนได้สิน่า' สายน้ำผึ้งฮึดฮัดกระฟัดกระเฟียดพร้อมจัดการดึงเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทาง ก่อนนั่งตัวตรง คอเชิดอย่างไม่กลัวเคล็ดขัดยอก ยกสองมือสอดไขว้ระหว่าง ผรุสวาทต่อว่าภาสวรอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย โดยคนถูด่าว่าก็ยังนั่งหูทวนลมไม่คิดโต้ตอบกลับ