เทพธิดาขนมหวาน เล่ม 3

"ข้ารู้อยู่แล้วว่าท่านชอบเขา ฮ่าๆ!
แต่เมื่อเป็นเช่นนี้ ทำไมท่นจึงไม่ยอมรับแต่แรก"
"ยอมรับอะไรกัน! พูดไปเรื่อย!" เอ้อร์ยากลอกตา
"ข้าแค่ไม่จำเป็นต้องพูดถึงมัน ชอบใครก็ควรเก็บไว้ในใจ
หากพูดออกมาก็เหมือนพวกใจง่าย
จะว่าไปข้าเชื่อใจของตัวเอง เชื่อใจเหวินเกอ!
เมื่อเป็นเช่นนี้ เหตุใดจะต้องบอกกันทุกวันให้รู้สึกเบื่อ
เขามีเรื่องทุกข์ใจ ข้าคอยเป็นห่วงเขา เขาก็ทำเช่นกัน นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด!"

หัวใจของเหวินเกอเต้นตึกตัก
ฟังเอ้อร์ยาสารภาพทุกอย่างออกมาเช่นนี้รู้สึกอบอุ่นจนร้อนขึ้นมาในชั่วพริบตา
แววตาล้ำลึกเย็นเยียบดั่งสัตว์ป่าเมื่อครู่พลันเปลี่ยนเป็นประกายสดใสอีกครั้ง
'เขามีเรื่องทุกข์ใจ ข้าคอยเป็นห่วงเขา เขาก็ทำเช่นกัน'
ในสมองดังกึกก้องไปด้วยประโยคนี้
สองใจรวมเป็นหนึ่งอย่างนั้นหรือ เข้าใจซึ่งกันและกัน...
ประโยคที่นางพูด ทั้งถูกต้อง ทั้งตรงประเด็น
ยิ่งกว่าความคิดในส่วนลึกของหัวใจเขา