Your lips are so kissable. May I kiss them?

ผมช่วยชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งไว้ในคืนวันที่สายฝนโหมกระหน่ำยิ่งกว่าพายุ

ใบหน้าหม่นเศร้าเปื้อนคราบน้ำตาและคำว่าไม่มีที่ไปซึ่งหลุดออกมาจากปากเธอซ้ำ ๆ ทำให้ผมตัดสินใจชุบเลี้ยง ‘ลีน’ เอาไว้

ผมกลายเป็นที่พึ่งพิงของลีนนับตั้งแต่วันนั้น เป็นพี่ชาย เป็นญาติเพียงหนึ่งเดียว และเป็น…

“ลีนอยู่กับพี่เวย์มานานมากแล้ว ลีนว่าลีน…”

“จะไป?”

“ค่ะ ลีนรบกวนพี่เวย์มานานมากแล้วด้วย ตอนนี้ลีนโตพอที่จะดูแลตัวเองได้ ลีน…”

“พี่เคยบอกไปแล้วใช่ไหม…” ผมเว้นจังหวะไปนิดหน่อยเพื่อจ้องมองใบหน้าได้รูปของคนตัวเล็กกว่า “ว่าถ้าคิดจะไป ก็อย่าเข้ามาตั้งแต่แรก”

“พี่เวย์”

“เธอเข้ามาในชีวิตพี่เองนะลีน เพราะงั้นเธอก็ไปไหนไม่ได้แล้วละ”

ใจร้ายจังเลยผู้หญิงคนนี้ อยู่ด้วยกันมาตั้งนาน พอคิดจะไปก็ขอกันง่าย ๆ แบบนี้เลยเหรอ

ฝันเอาเถอะ…

ผมไม่มีทางปล่อยเธอไปหรอก