เทพบุตรจอมทมิฬ

“คุณปัณณ์คะ นิสาเจ็บค่ะ”
สาวร่างผุดผ่องเอ่ยบอกชายร่างใหญ่ที่เคลื่อนไหวบนร่างของเธอด้วยความรุนแรง เสียงเว้าวอนนั้นหวังจะให้เขาผ่อนปรนจังหวะรักที่ดุเดือดนี้ลงบ้าง ทว่าคำพูดของเธอนั้นเสมือนเป็นเชื้อเพลิงที่ยิ่งโหมแรงพายุในใจของปัณณวิชญ์ให้เพิ่มมากยิ่งขึ้น
“เธอเป็นนางบำเรอของฉัน ก็ต้องทนรับทุกท่วงท่าของฉันให้ได้”
คำๆ นี้ช่างเสียดทานหัวใจดวงน้อยของนิสามณีเหลือเกิน เธอนั่นหรือคือนางบำเรอของเขา แล้วทะเบียนสมรสระหว่างเขาและเธอนั้นเล่ามันมีความหมายว่าอย่างไร
ไม่...ไม่มีความหมายสำหรับชายผู้เย็นชาคนนี้เลย เขากระทำกับเธอเยี่ยงนางบำเรอไร้ค่าไร้ราคาเท่านั้น